Zaterdag 7 juni

Dat er tijdens de spitsuren veel file is in Reet, is niemand onbekend, maar ‘s zaterdagsmorgens om 6u45???
Een bus met aanhangwagen blokkeert de Eikenstraat en door de geparkeerde auto’s staan de anderen ook stil.
Een uitstapje van de gepensioneerden??? Nee, nee, de tweejaarlijkse reis van de harmonie!
Niet getreuzeld, lossen en laden, iedereen in de bus en stipt om 7u15 zijn we weg.
Onder een ontwakende zon snoezelen we richting ‘Moezel’.
Onderweg nog een leuke film, een plasstop, en om 11u30 worden we het hotel binnengeloodst voor onze apero.
Meteen onze ‘eerste’ kennismaking met de streekwijn…. nadien gevolgd door de lunch.
Geen tijd om de hotelbedden uit te proberen, valiezen droppen en stapschoenen aan.
Gezien de zomerse temperatuur stonden de rugzakken met drank klaar om mee te sjouwen.
Hup naar de bergtop, pffffffff. Veel zweet en gekreun, dus halfweg tijd om even te rusten, en te drinken (verplicht wegens de hitte).
Buiten water was er ook nog … wijn, de huisdrank van de streek :-).
Terug op kracht gekomen klommen we verder. Maar we waren zoveel vocht verloren dat de brouwer moest aanrukken (Bitte ein Bit), danke schön.
En voor de moedigsten onder de Belgen nog een kleine klim naar het kerkje.
Wauw! wat een uitzicht! En nu even bekomen in de kerk.
Dalen ging sneller, veel sneller want de rust- en drankpauzes waren hier niet voorzien.
Dus dan maar ééntje op het terras van het hotel, een warm-up voor de proeverij in deWeinstube.
In de gekoelde kelder, knus verlicht met kaarsjes, werden we verwelkomd door onze wijnboer.
Süss oder trocken, weiss oder rod? De flessen werden geopend, de wijn werd ontleed, de glazen gevuld en nadien werd er geproefd en goedgekeurd. Het was een mooie combinatie met een gemoedelijke sfeer.
Nadien stond de kok ons op te wachten. En ik die dacht dat asperges typisch Belgisch zijn… Wel, aan de Moezel stond dit ook op het menu, en klaargemaakt zoals het hoort: met gestoomde aardappeltjes en een mousseline sausje vergezeld van een heerlijke snitzel.
Iedereen had terug genoeg kracht om zijn eigen avondprogramma te vullen.
Afkoelen op het terras, kuieren langs de Moezel, of zweten op of rond de dansvloer. Zelfs de hitte kon de ambiance niet dempen. Er werd gedanst, gezongen, gelachen, gedronken …. Tot in de late uurtjes … en dan de welverdiende nachtrust…..

Zondag 8 juni 2014

Na de activiteiten van dag 1 voorziet de planning een iets rustigere dag, maar goed ook want vooral de zere kuitspieren houden de herinnering aan de vermoeiende wandeling van dag 1 levendig.
Een ontbijtbuffet staat ons te wachten, en wel eentje om “U” tegen te zeggen: om te beginnen een glas appelsiensap van vers geperste sinaasappelen; verschillende soorten salami en cervela; kaas (platte kaas, jonge kaas; belegen kaas, oude kaas); eieren, gekookt of gebakken verschillende soorten hesp (in onze streektaal ook wel “heps” genoemd),
kortom: een buffet op Engelse wijze. Den Engelsman zegt altijd: “het ochtendontbijt is de voornaamste maaltijd van de dag, ‘t is ‘s morgens dat ge de kaloriekens moet opslaan om voor de rest van de dag paraat te kunnen
staan.
Ik besluit toch maar om een bescheiden hoeveelheid van al dat lekkers mee naar onze tafel te nemen want binnen een tweetal uren staat het middagmaal al weer klaar.Tot dan is er niets gepland. Het prachtige weer lokt iedereen naar buiten en op het terras, in de lommerte, is het aangenaam vertoeven bij een halve liter “Efen-Weisse” oder ein “Züss weissWeintje”.
Het belooft een warme dag te worden. Een staal-blauwe hemel, en geen wolkje te bespeuren, de Moezel die met zijn kabbelende golfjes het water tegen de oevers pletst wanneer weer een boot voorbij vaart.. (of is het een
schip ???) laten we het een vaartuig noemen 12.00 uur : tijd voor het “mittag essen mit alles daarauf und daran”.. Er
wordt ons gevraagd het uur in ‘t oog te houden want we moeten straks nog een heel eind rijden naar Koblenz alwaar we
een concert zullen ten berde brengen in open lucht op een kiosk.
Even was er een misverstand ontstaan: In het korte overzicht dat iedere deelnemer aan de reis had ontvangen stond duidelijk vermeld dat we zouden optreden in uniform, ik citeer: “Uniform – zw. broek/ rode polo” Nu had ik die zw.broek toch wel zeker geïnterpreteerd als zijnde een “zwembroek”. Wie denkt er nu met zulk warm weer aan een zwarte broek !!!
Ik had evenwel nogal rap in de mot dat er iets niet klopte met mijn redenering.
Hoe zouden de dames-muzikanten er wel uitzien ??
Alle gekheid op een stokje : het werd zoals gewoonlijk een geslaagd concert: een moderne kiosk met genoeg ruimte voor de muzikanten; 230Volt voor aansluiting van alle elektrische instrumenten (1 dus) ; een juiste keuze van nummers en een enthousiast publiek, wat wil een mens nog meer?
Nog even gaan kijken of de Moezel wel degelijk in de Rijn uitmondt en dan naar het hotel, waar ons een drie-gangen-menu wordt voorgeschoteld.
Een êên-mans live orkest dat gisteren voor het entertainment zorgde was ook vandaag van de partij.
Aanvankelijk zachte muziek bij het diner maar eenmaal de tafels afgeruimd werd de volumeknop open gedraaid. Doch wanneer het buikje volgegeten is ontbreekt de goesting om er zomaar in te vliegen. Wanneer echter de bier en het wijn zijn uitwerking begint te doen komen de dansspieren in actie en zijn we reeds in de late uurtjes verzeild geraakt.
Kortom: we beleefden weer een fijne dag en morgen wordt het nog warmer……Slaapwel.
R.J.

Maandag 9 juni

Slaperige maar opgewekte gezichten schuiven stipt op tijd aan voor het ontbijtbuffet. Daarna slepen met zware valiezen, bagagezakken en instrumenten. Het inladen van de bus tussen 9 – 9.15 uur wordt volgens schema afgewerkt. Dan is het al zweten. Tijdens het wachten op de boot wordt schaduw al zoveel mogelijk opgezocht.
Tijdens de ongeveer 2 uur durende boottocht op de Moezel wordt er in de passagiersruimte of op de loopgang genoten van 1 of meer frisse drankje(s).
Het uitzicht is de moeite: tegen de bergflank geplakte wijngaarden, schilderachtige dorpjes, historische restanten van burchten. Naar de gelukkige zwemmers en kanovaarders kijken we met enige afgunst. De zonnebakkende lichamen op de voorbijvarende jachten kunnen minder op onze waardering rekenen. Het is een aangename tocht met mogelijkheid tot veel conversaties over alle mogelijke onderwerpen.
Volgens planning zijn we terug voor het middageten. Alles weer goed verzorgd en ruim voldoende: prima prijs – kwaliteit. Dan de speciale mededeling van de leiding (nog geen donderslag bij heldere hemel): wegens de drukkende hitte (+/- 35°, geen kilo’s) en na de inspanningen allerhande tijdens de voorbije dagen, met als gevolg afgepeigerde lichamen, worden de 2 gidsen voor het stadsbezoek afgebeld.
Aan het hotel handjeszwaaien ten afscheid en per bus naar “Deutsches Eck” te Koblenz aan de samenloop van Rijn en Moezel. Groepsfoto aan de voet van het nationaal monument voor de Duitse eenheid mag niet ontbreken. Het ruiterstandbeeld van keizer Willem I houdt ons vanuit de hoogte in de gaten.
Enkele moedigen beklimmen de trappen om vanop de gaanderij van het prachtig uitzicht op de wijde omgeving in de vier windrichtingen (zonder wind) te genieten.Verder is er individuele invulling van de vrije tijd: terrasje, kerkbezoek, schaduw opzoeken onder de bomen, souvenirs kopen, foto’s schieten, … (ontdekking van de toren van de voorzitter: weglaten bij publicatie).
Iets na 16.00 uur terugtocht naar Reet. In de bus vallen de eerste slachtoffers van de slaap, naast de autostrade een dodelijk(?) verkeersslachtoffer gelukkig niet van ons. Het is nog het moment om de drankvoorraad in de bus te doen
afnemen. Ook wordt er gelachen met de kolder van F.C. de Kampioenen.
Na een korte stop rijden we de dreigende onweerswolken richting België tegemoet. Aan het gildenhuis na een weinig regen (hier althans) kettingsgewijs lossen van valiezen en instrumenten. Dan geste van de organisatie: komt er ene pakken op kosten van “de kas”! François mag al onmiddellijk uit zijn pijp komen. Sommigen moeten spijtig afscheid nemen, anderen kunnen dat moeilijker (ook de chef heeft er wat moeite mee).
Eindconclusie: een geweldige dag, een fantastische reis, boeiend, verzorgd, gezellig, perfecte organisatie… Als niet muzikant heb ik samen met veel anderen formidal genoten van een tof gezelschap. Bedankt, … tot een volgende keer?
L.